Résistances Végétales par Ana Bloom - Studio Matongé

Plantaardige Weerstanden door Ana Bloom

EDEN or not

 

Haaaa De tuin, 
die gedefinieerde, oneindige ruimte,
de plek waar ik mijn artistieke tijd terugvind, 
die van creatie.

Wanneer het menselijk leven me in andere ritmes trekt en me drukt om op deze of die manier te handelen,
Die van de tuin legt me die van het Cosmos op. 
Het kalmeert me en het stelt me gerust. 
Ik kom hier mijn overvloed aan menselijke emoties neerleggen.
In de holtes van de bomen liggen mijn grootste verdrietigheden.

De natuur is genereus en vraagt niets terug, 
Ze absorbeert, ze transformeert, ze geeft zuurstof, ze regenereert. 
Als ik een rivier vind, ga ik graag in haar bedding liggen, 
Als het een vijver is, duik ik erin tot ik de bodem raak.

In de stad 
Ze zijn vaak openbaar, 
Soms zijn er eeuwenoude bomen aanwezig. 
Ik ken er sommige beter dan andere.
Bij die vind ik soms toevlucht. 
Met het ritme van de seizoenen en de bloei,
Kom ik ze begroeten.

Als het een tuin van tuiniers is, 
Pluk ik de vruchten van een andere gedachte, 
Soms uit een ander tijdperk 
Of van onbekende gebieden.
Deze bedachte plaatsen zijn in mijn ogen potentiële ruimtes, 
Speelvelden van poëtische of infernale aard. 
Poging om orde te scheppen in een Universum dat ons altijd ontglipt, 
Schets van een verbinding tussen de oorsprong en de evolutie

Wanneer ik een tuin fotografeer,
Zijn het de perspectieven getekend door de tuinier die mijn kader leiden. 
De planten, de dieren, de bewoners die me afstand opleggen en me de focus dicteren. 
Het licht dat me vertelt wanneer terug te komen om de verborgen kant van dingen beter te zien.
Het is de temperatuur die de kleuren in mij vastlegt die ik later zal ontwikkelen en toepassen als een moderne schilder op digitale en papieren media.
Wat de emoties betreft, 
Tussen kalmte en genot,
Ze veroorzaken het ongeval dat alles in gang zal zetten...

In de tuinen van Arnaud MAURIÈRES en Eric OSSART, is het smal wandelen in de paden! 
Het onderwerp is netelig,
Deze genereuze natuur geeft zich niet zonder een beetje te prikken, 
Om er te rusten zal ik mijn witte voet moeten tonen, 
Eenmaal binnen in de perspectieven gaat alles beter, we zien duidelijker in hun ontwerp 
En dat is niet niks!

In mijn echte tuin bevindt zich mijn meest geheime tuin, 
mijn zoektocht naar Harmonie.
een ruimte in constante beweging, 
metafoor en Utopie van een man die zoals de onrust van de ziel
nooit volledig op zijn lauweren kan rusten...
binnen een tuin.

Ana BLOOM

Terug naar blog